رونزبرگر آلمان ۲۰۰۰ تکه حدود ۹۸x75 سانتی متر مناسب برای سن ۹ تا ۹۹
اتاق خواب در ارل (به فرانسوی: La Chambre à Arles)؛ (به هلندی: Slaapkamer te Arles) نام سه نقاشی شبیه هم است که توسط ونسان ون گوگ نقاش هلندی سبک پسادریافتگری قرن نوزدهم کشیده شده است.
عنوانی که خود ون گوگ به این کار هنری داده اتاق خواب است .سه نسخه معتبر در نامه های او توصیف شده است، که با تصاویر آویخته شده به دیوار سمت راست به سادگی از هم قابل تشخیص هستند.
نقاشی اتاق ون گوگ در میدان لامارتین ارل ،بوش-دو-رون ، فرانسه را نشان می دهد که با نام خانه زرد رنگ شناخته شده است.
در سمت راست به طبقه بالا و پلکان باز می شد، در سمت چپ به اتاق میهمان که او برای پل گوگن آماده کرده بود.پنجره دیوار روبرو رو به میدان لامارتین و باغهای عمومی آن بود.این اتاق به شکل مستطیل نبود بلکه شکل إوزنقه با زاویه منفرجه در گوشه سمت چپ دیوار جلویی و زاویه تند در سمت راست داشت. براساس مدارک ون گوگ روی این مسئله وقت زیادی صرف نکرد، فقط به سادگی به طریقی نشان داد که آنجا گوشه اتاق است.
ون گوگ اولین نسخه را در اواسط اکتبر ۱۸۸۸ در حالیکه در ارل بود شروع کرد: او هدفها و منظورش را به برادرش تئو توضیح داده است:
«این بار موضوع نقاشی اتاق خوابم است، اتاقی که در آن فقط رنگ است که اهمیت دارد؛ و ضمن آن که با سادگی و یکدستی خود شکوهی به اشیا دادهاست، نشان میدهد که این اتاق چیزی جز محل خواب و استراحت نیست. خلاصه بگویم، نگاه کردن به این تابلو باید موجب استراحت فکر و بیش از آن آسودگی خیال شود.رنگ دیوارها را بنفش کمرنگ .رنگ زمین منطبق با موادی که از آن ساخته شده است ، تخت چوبی و صندلی ها زرد مثل کره تازه، ملافه و بالشها را به رنگ سبز روشن مثل لیمو کردم.روتختی به رنگ سرخ، پنجره به رنگ سبز ،لگن دستشویی به رنگ نارنجی ،تانک آب رنگ آبی ، درها مثل یاس بنفش ،رنگ آمیزی شده اند.در این اتاق با پنجره بسته چیز دیگری وجود ندارد.اثاثیه مربع شکل ، همینطور تصاویر آویخته شده به دیوار، آینه ، بطری هاو چند تکه لباس باید بیانگر آرامش یکنواخت اتاق باشد.از رنگ سفید در تابلو استفاده نشده است، بنابراین قاب آن سفید رنگ خواهد بود با این هدف که آرامشی بیش از آنچه که به من توصیه شده ببخشد.در آن از هیچ نوع سایه ای استفاده نکرده ام، فقط رنگهای ساده بکار برده ام.»
ون گوگ طرحهایی از کار هنری اش را در این نامه همانند نامه ای که کمی بعد به پل گوگن نوشته،آورده است. در نامه ، ون گوگ توضیح داده است که نقاشی حاصل بیماریی است که موجب شد او چند روز بستری شود. در این نسخه در دیوار سمت راست مینیاتورهایی که ون گوگ از دوستانش اوژن باخ و پل-اوژن میلات کشیده دیده می شود. پرتره اوژن باخ شاعر و پرتره پل-اوژن میلات عاشق نام دارد.[
دومین نسخه
در آوریل ۱۸۸۹، ون گوگ نسخه ابتدایی را برای برادرش فرستاد و ابراز تاسف کرد و نوشت در حالیکه در بیمارستان قدیمی ارل بستری بودم در سیل رُن آسیب دیده است. تئو پیشنهاد کرد به آن آستر نو بیندازد، و برای کپی تابلو را پس فرستاد. این دوباره کاری در سپتامبر ۱۸۸۹به اتمام رسید و پس از آن هر دو نقاشی برای تئو فرستاده شد.
سومین نسخه
سرانجام وقتی، در تابستان ۱۸۸۹، ون گوگ تصمیم گرفت بهترین کارهایش را در اندازههای کوچکتر دوباره نقاشی کند (کلمهٔ مورد استفاده او réductions بود) برای مادر و خواهرش ویل «اتاق خواب» بین موضوعاتی بود که او برای نقاشی دوباره انتخاب کرد.[۸] این نقاشیها که تا سپتامبر ۱۸۸۹ به پایان رسید، کاملاً کپی کارهای قبلی نبودند. در تابلو اتاق خواب پرتره مینیاتوری که در دیوار سمت چپ قرار دارد، یاد آور پرتره کشاورزی از زوندرت است که ون گوگ کشیده است. تصویر سمت راست به طور قانع کنندهای به هیچیک از تابلوهای موجود که ون گوگ کشیده است، مربوط نمیشود.
اولین نسخه هرگز ایالت هنرمند را ترک نکرد. از سال ۱۹۶۲، تحت مالکیت مؤسسه ون گوگ است؛ که توسط وینسنت ویلم فن گوگ، برادر زاده هنرمند تاسیس شده است. تابلو بطور دائمی از موزه ونسان ون گوگ، آمستردام به عاریت گرفته شده است.
دومین نسخه، از سال ۱۹۶۲، تحت مالکیت مؤسسه هنری شیکاگو بوده است.
سومین نسخه، که قبلاً تحت مالکیت خواهر ون گوگ ویل بود، و بعدها شاهزاده ماتسوکاتا آن را بدست آورد، در ۱۹۵۹ بدنبال توافق صلح بین ژاپن و فرانسه وارد مجموعه ملی فرانسه شد، و بطور دائمی در موزه اورسی پاریس در معرض تماشا قرار دارد.
وَنسان وَن گوگ یا فینسِنت ویلم فان خوخ (به هلندی: Vincent Willem van Gogh) (زادهٔ ۳۰ مارس ۱۸۵۳ – درگذشتهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۱۸۹۰) یک نقاش نامدار هلندی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی بهسر میبرد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنی تاکستان سرخ را فروخت، اما اکنون بهعنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگر در جهان شناخته میشود.
ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال سنگ شهر بوریناژ در بلژیک به عنوان مُبلغ مسیحی فعالیت کرد. وی فعالیتهای جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد، و از آنجاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال پایانی عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ میباشد.
ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقهٔ کارگر مانند تابلوی سیبزمینیخورها، کافههای شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گلهای آفتابگردان، شب پر ستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج میبرد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد.
کودکی و جوانی (۱۸۵۳ – ۱۸۸۰)
ونسان ون گوگ در سال ۱۸۵۳ در زوندِرت در استان برابانت شمالی هلند، نزدیک مرز بلژیک به دنیا آمد. او پسر آنا کورنلیا کاربنتوس و تئودوروس ون گوگ بود. پدر و پدر بزرگش کشیش بودند و سهتا از عموهایش دلال آثار نقاشی. اسم پدربزرگ و عموی او نیز ونسان بود که به او «عمو کنت» میگفت. همچنین ونسان نام برادر بزرگتر وی و فرزند اول خانواده بود که چندی پس از تولد و یک سال قبل از تولد ونسان درگذشته بود.
برادر محبوب و حامیاش تئودوروس ون گوگ، ملقب به تئو، چهار سال بعد از ونسان در ۱ مه ۱۸۵۷ بهدنیا آمد. سپس خانواده ون گوگ دارای چهار فرزند دیگر شد، یک پسر به نام کور و سه دختر به نامهای آنا، الیزابت و ویل. ونسان اغلب کودک ساکت و آرامی بود.
در سال ۱۸۶۰ وارد دبستان روستای زاندرت شد. جایی که یک کشیش کاتولیک به ۲۳۰۰ دانشآموز درس میداد.
از سال ۱۸۶۱ همراه خواهرش ویل در خانه تحت تعلیم یک معلم خصوصی بود تا اینکه در سال ۱۸۶۴ به یک مدرسه شبانهروزی به نام سنت پرولی در زونبرگ رفت. دوری از خانواده او را افسرده میکرد و این مساله را در بزرگسالی نیز عنوان کرد. در سال ۱۸۶۶ به یک دبیرستان به نام ویلن کلس در تلبوری رفت و در آنجا تحت نظر کنستانتین هایزمن، که در پاریس به موفقیتهایی رسیده بود، اصول اولیه طراحی را آموخت.
در سال ۱۸۶۸ ونسان ناگهان به خانه بازگشت؛ بعدها تعریف وی از دوران نوجوانیاش این بود: «دوران نوجوانی من، تاریک، سرد و بیحاصل بود…»
ونسان در سال ۱۸۶۹ نزد عمویش ونسان در یک بنگاه خرید و فروش آثار هنری مشغول به کار شد و پس از مدتی از طرف عمویش به لندن فرستاده شد. این دوران خوبی برای ونسان بود و در بیست سالگی از پدرش بیشتر پول در میآورد.
در همین دوران او عاشق دختر صاحبخانهاش اگنی لویر شد ولی از وی جواب رد شنید. ونسان بهتدریج منزوی شد و به مذهب روی آورد. پدر و عمویش او را به پاریس فرستادند. در آنجا بود که ونسان از اینکه با هنر مانند یک کالای مصرفی برخورد میکرد پشیمان شد و این روحیه را به مشتریان نیز منتقل میکرد تا اینکه در ۱۸۷۶ از کار اخراج شد.
اعتقاد مذهبی او به تدریج شدیدتر شد تا آنجا که به انگلستان بازگشت و در یک مدرسه به صورت داوطلبانه و بدون دستمزد به تدریس مشغول شد. او تصور میکرد در مسیر درست زندگی قرار گرفتهاست. این مدرسه در بندر رمسگیت قرار داشت و این فرصتی بود تا ونسان چند طرحی از مناظر آنجا بکشد.ونسان، به مدت ۱۵ ماه در رشته علوم دینی در آمستردام تحصیل کرد.او پس از ترک تحصیل و پرداختن به نقاشی، سالها بعد از این دوران بهعنوان “وحشتناکترین دوران زندگی” اش نام برد.
مدتی بعد جای مدرسه عوض شد و ونسان هم به خانه بازگشت و شش ماه را در یک کتابفروشی به کار مشغول بود، ولی این کار وی را راضی نمیکرد و وی بیشتر وقت خود را در اتاق پشت مغازه به طراحی و ترجمه انجیل به زبانهای انگلیسی، فرانسوی و آلمانی میگذراند.
در این دوران به گواهی هم اتاقیاش گورلیتز که معلمی جوان بود به شدت صرفهجو بود و از مصرف گوشت پرهیز میکرد.
در سال ۱۸۷۷ وی تصمیم داشت روحانی شود و تحصیلات الهیات را در دانشگاه ادامه دهد. بنابراین خانوادهاش او را به آمستردام و نزد دیگر عمویش جان که یک فرمانده نیروی دریایی بود فرستادند. ولی وی موفق به تحصیل در الهیات نشد و آنجا را ترک کرد.
ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری، معلم و واعظ مذهبی گذراند. او در این دوران باورهای دینی عمیقی داشت و مدتی در انگلستان و نیز در میان کارگران معادن زغال سنگ شهر بوریناژ واقع در بلژیک به عنوان مبلغ دین مسیحی فعالیت کرد.
ونسان ون گوگ فعالیت هنری خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد. وی پس از مواجهه با آثار ژان فرانسوا میله عمیقاً تحت تاثیر نقاشیهای او و پیام اجتماعی آنها قرار گرفت و در همین زمان بود که طراحی را بهصورت جدی و حرفهای شروع کرد. او از آنجاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال آخر عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ میباشد. برخی از مشهورترین آنها در ۲ سال پایانی عمرش کشیده شدهاند.
ون گوگ در ابتدا تحت تاثیر نقاشیهای هلندی از رنگهای تیره و محزون استفاده میکرد تا اینکه برادر جوانترش تئو که به خرید و فروش تابلوهای نقاشی اشتغال داشت بعدها باعث آشنایی او با نقاشان دریافتگر شد. آشنایی وی با جنبشهای دریافتگری و نودریافتگری در پاریس پیشرفت هنری او را سرعت بخشید.
ون گوگ شیفته نقاشی از کافههای شبانه، مردم طبقهٔ کارگر، مناظر طبیعی فرانسه و گلهای آفتابگردان بود. مجموعهٔ گلهای آفتابگردان او که تعدادی از آنها از معروفترین نقاشیهایش نیز محسوب میشوند شامل ۱۱ اثر میباشد. خودنگارهها و شبهای پرستارهٔ وی از دیگر نقاشیهای برجستهٔ او محسوب میشوند.
ماجرای بریده شدن گوش ونگوک
درباره اصل ماجرا تردیدی وجود ندارد و خود نقاش هم در یک “خودنگاره” تصویر آن را کشیده است. ون گوگ تا روز ۲۳ دسامبر دو گوش درسته داشت، اما روز بعد که او را در بستر غرق خون یافتند، جای گوش راست او خالی بود و به یاد نمیآورد چه بلایی به سرش آمده است. درباره چگونگی ماجرا حرف و حدیث زیاد است و دو روایت بر سر زبانها است:
اول: ون گوگ، که در اوایل سال ۱۸۸۸ به توصیه برادر کوچک و مهربانش تئو به شهر آرل در جنوب فرانسه کوچ کرده بود، چند ماه بعد به ناراحتی روحی و افسردگی شدید دچار شد؛ او در کابوسهای وحشتناک و هذیانآلود دست و پا میزد و به عوالم جنون نزدیک میشد. هنرمند رنجور و حساس که از مدتی پیش در گوش راست خود صداهایی تحملناپذیر میشنید، تصمیم گرفت با اقدامی قطعی خود را از شر گوش راحت کند.
دوم: روایت دیگر این است که ون گوگ به یک روسپی به نام راشل دل بسته بود و چون مال و منالی نداشت به او بدهد، به دلبر خود قول داده بود که به او یک “هدیه گرانبها” تقدیم کند، و این البته گوش خودش بود. برای این روایت گواه واقعی وجود دارد، زیرا راشل واقعاً گوش بریده را دریافت کرد.
ون گوگ در آخرین سال زندگی خود یعنی ۱۸۹۰ به دکتر گاشه روانشناسی که پیسارو به او معرفی کرده بود، مراجعه کرد. اولین برداشت ون گوگ از گاشه که چهرهاش را نیز کشیدهاست،این بود که دکتر از خود او بیمارتر است.
روز به روز فرورفتگی و افسردگی ون گوگ عمیقتر میشد با این حال او تنها در ۲ ماه پایانی عمرش ۹۰ نقاشی برجای گذاشت. ونسان ون گوگ در ۲۹ ژوئیه ۱۸۹۰ در سن ۳۷ سالگی در شهر “اور سور اواز” در فرانسه در اثر شلیک گلوله به شکمش زخمی شد و روز بعد در مهمانسرای رَوو درگذشت. ونسان آخرین احساسش را به برادر خود، که قبل از مرگش بر بالین وی آمده بود، اینگونه بیان کرد: «غم برای همیشه باقی خواهد ماند». شش ماه بعد تئو نیز درگذشت.
مقبره ونسان ون گوگ و برادرش تئو
بر اساس تصور عامه مردم وی خودکشی کردهاست ولی بر اساس تحقیقات صورت گرفته، مرگ وی در اثر شلیک گلوله از یک تفنگ معیوب توسط دو نوجوان مست صورت گرفته است و وی بعداً تصمیم گرفت که برای حفاظت از آنها، مسئولیت واقعه را بر عهده بگیرد. محققان معتقدند که گلوله با زاویه به قسمت فوقانی شکم ون گوگ اصابت کرده و نه بطور مستقیم. در حالی که در صورت خودکشی انتظار میرود گلوله به طور مستقیم به فرد اصابت کند.
محققان بر اساس شواهد و نامههای بدستآمده معتقدند که ونگوگ نیت خودکشی نداشته اما زمانی که با مرگ و یا خطر آن مواجه شد، خود را تسلیم مرگ کردهاست. وی تنها یک دهه آخر عمر خود را به صورت حرفهای مشغول نقاشی بود و اکثر تابلوهایی که باعث شهرت او شدهاند در طول سه سال آخر عمرش یعنی سالهایی که مدام گرفتار حملههای عصبی و افسردگی بود، کشیده شدهاند. امروز بسیاری از مردم بعضی از این تابلوها را میشناسند؛ شب پر ستاره، گلهای آفتابگردان، تراس کافه در شب، درختان سرو و بعضی از نگارهها و خودنگارههایش به صورت تصاویر چاپی، شهرت جهانی دارند و در بسیاری از اتاقهای سادهٔ مردم عادی نیز دیده میشوند و این همان چیزی است که ون گوگ میخواست. او دوست داشت تابلوهایش تاثیر مستقیم و قوی اوکییوئههای ژاپنی را داشته باشند که بسیار تحسینشان میکرد. آرزو داشت هنر صاف و سادهای بیافریند که نه تنها هنرشناسان متمول را خوش بیاید، بلکه مایهٔ شعف و تسلای خاطر همه انسانها باشد. گفته میشود که «گندمزار با کلاغها» آخرین اثر ون گوگ است لیکن پیرامون این مطلب، میان پژوهشگران هنر اختلاف نظر وجود دارد.
قسمتی از قوانین فروشگاه
هیچ گونه مرجوعی کالا به هیچ دلیلی انجام نمی شود
ارسال سفارشات تهران، تا دو روز کاری پس از تسویه حساب انجام می شود، ضمناً شرایط ترافیکی و بارندگی بر آن تاثیر میگذارد
پازل ایران یک فروشگاه اینترنتی است و هیچگونه شعبه، نمایندگی، مرکز فروش و فروشگاه فیزیکی ندارد. روند سفارشگذاری و فروش آنلاین تنها از طریق سایت puzzleiran.com صورت می گیرد و شماره تلفنهای اعلام شده، آدرسها یا سایتهای دیگر به این فروشگاه مرتبط نیستند؛ پازلایران تعهد یا مسئولیتی در قبال محصولات یا خدمات آنها نخواهد داشت.
پازل ایران مسئولیتی بابت گم کردن قطعات توسط خریداران ندارد. تمام پازل های بسته بندی دارای تعداد کامل قطعات هستند و هیچ موردی مبنی بر کم بودن قطعات پذیرفتنی نیست. در صورتی که قطعه یا قطعاتی از پازل شما گم شده است یا به هر علتی اعلام خرابی قطعات می کنید، تنها شرکت تولید کننده مسئول آن است و می توانید از طریق اطلاعات تماس مندرج روی کالا با تولید کننده ارتباط برقرار نمایید و هیچگونه پشتیبانی یا مسئولیتی بر عهده فروشگاه اینترنتی پازل ایران نیست.
- تبدیل عکس به پازل توسط ما انجام نمیشود.
- خرید از پازلایران از هر طریقی به معنی مطالعه قوانین درج شده در صفحه قوانین سایت و قبول شرایط آن است.
- به قیمت ها دقت کنید. تمامی قیمت ها به تومان است.
- وقت خود را برای چانه زدن در مورد قیمت هدر ندهید، تغییری در قیمتها ایجاد نخواهد شد و تماس تلفنی یا درخواست مراجعه حضوری تاثیری در کاهش هزینهها نخواهد داشت.
- پازل ها دارای راهنما، نقشه،شماره، حروف، ورقه زیرین، صفحه زیرین و ... نیستند و تنها عکس روی جعبه کمک کننده خواهد بود.
- پازل ایران مسئولیتی بابت گم کردن قطعات توسط خریداران ندارد. تمام پازل های بسته بندی دارای تعداد کامل قطعات هستند و هیچ موردی مبنی بر کم بودن قطعات پذیرفتنی نیست.
- نماد اعتماد الکترونیک enamad و درگاههای پرداخت بانکی، نشاندهنده صحت و سلامت فعالیت پازل ایران است. با خیال آسوده خرید کنید
- قیمت و موجودی تمامی اجناس به روز است، پس تنها از طرح های موجود خرید کنید و منتظر ناموجود ها نباشید.
- به ابعاد نوشته شده دقت کنید و در نظر بگیرید که پازل را کجا چیده و تابلوی چیده شده آن را کجا استفاده خواهید کرد.
- در واردکردن آدرس ارسال دقت کنید و حتما شماره تلفن همراه اعلام کنید.
- امکان خرید حضوری وجود ندارد؛ پازلایران فروشگاه اینترنتی است.
- پس از ارسال سفارش امکان تعویض یا کنسل کردن وجود ندارد. ( صفحه قوانین سایت را مطالعه کنید)
- به هیچ عنوان در محل تحویل امکان تسویه حساب وجود ندارد و تمامی پرداخت ها باید از طریق سایت انجام گرفته باشد.
برای مطالعه کامل قوانین سایت اینجا کلیک کنید
امید –
عاشق کارهای ون گک هستم ، این تابلو بی نظیره
شبنم –
تک تک آثار وینسنت ون گوگ تحسین برانگیز است